انسان‌شناسی دین، به همراه انسان‌شناسی سیاسی و خویشاوندی قدیمی‌ترین حوزه‌های این رشته به حساب می‌آیند. در آغاز انسان‌شناسی دین در عمل مترادف با انسان‌شناسی بود اما به مرور با تخصصی شدن و بین رشته ایی شدن علوم، از سهم عمده دین در انسان‌شناسی کاسته شد و انسان‌شناسی دین به عنوان حوزه‌ایی تخصصی اما بسیار کاربردی پا به منصه ظهور گذاشت.
باور ها اموری هستند درباره ی آن چه وجود دارد و در واقعیت هست. به بیان وسیع تر می توان باورها را معادل جهان بینی دانست که از جنس فکر و ذهن ( شناختی ) است و می تواند تمامی عقاید، بینش ها، اسطوره ها، عقاید قالبی و حتی خرافات را شامل شود. مراد از باورهای خرافی بخشی از عقاید، آداب و رسوم و رفتارهای
انسان ابتدایی به واسطه ی قانون بقا ناگزیر بوده است که نمودهای هستی را بشناسد و حوادث عالم را برای خود تبیین کند، از این رو عملا به تلاش دست می زند. اما به دلیل توانایی محدود از درک درستِ بسیاری از پدیده های پیرامون خود، به ناچار برای فرونشاندن حس بال تکلیفی و ناکامی خود، به خیال پناه می برد
بدون شک، یکی از جنبه های درمانی جادو را می توان تلاش برای بهبود و درمان بیماری های روان شناختی دانست. از آنجایی که بیماران روانی همواره دارای مشکلات اجتماعی زیادی بوده و موجب ناراحتی و تنش در خانواده بوده اند، جادو به عنوان راه حل درمانی اصلی ارائه می شده است. از جمله بیماری هایی که برای
در آزمایش سوم از کتاب « توتم و تابو » ، فروید از زنده بینی، جادو و قدرت فراگیر مطلق اندیشه سخن می گوید (فروید، 1385) در قسمت اول، درباره زنده بینی صحبت می کند. در نظر وی زنده بینی به معنای محدود کلمه، به نظرهایی اطالق می شود که به روح مربوط می شود و به معنای وسیع آن عبارت از موجودات روحانی به طور
جورج فریزر در کتاب شاخه زرین جادو را به گونههای مختلف بخش کرده است (فضایی، 1369) جادوگری چه در زمان های قدیم و چه در زمان حاضر به طور کلی از دو راه معمول می شده است. یکی به وسیله الفاظ، کلمات و جملات، مانند اوراد و اذکار، آفرین و نفرین و دیگری به وسیله اعمال، حرکات و اشیاء. از این رو باید جادوگری را به
حیات انسان اولیه در میان هزاران مخاطره قرار داشته و خیلی کم اتفاق میافتاد که کسی با مرگ طبیعی بمیرد، پیش از آنکه به پیری برسد. به همین دلیل انسان نخستین نمی توانست باور کند که مرگ یک حادثه طبیعی است و همیشه دوست داشت برای آن علت فوق طبیعی تصور کند. ترس از مرگ و احساس شگفتی از حوادثی
در گذشته، بشر از شناخت دقیق واقعیت ها و بیماری ها عاجز بود. اولین تلاش ها در جهت توجیه بیماری ها بر اساس مدرکات قرار داشته و در واقع مبنای درمان در تمام زمینه های پزشکی در ابتدا جادوگری ( و به عبارت جامعتر علوم خفیه ) بوده است. آنچه که امروزه محصول فعل و انفعالات مغزی دانسته میشود، در گذشته معلول
به نظر فروید ، انسان ابتدایی ، در رمه ی آغازین زندگی می کرد . این رمه تشکیل می شد از نری مسلط که پدر بود و تعدادی از ماده ها را در انحصار خود داشت . این پدر نیرومند ، پسران خود را از ماده ها دور نگه می داشت . روزی این پسران متحد شده پدر مسلط را کشتند و سپس آن را خوردند . دلیل این آدم خواری به نظر فروید این
فروید در آزمایش چهارم کتاب توتم و تابو درباره حیوان پرستی بحث می کند . وی معتقد است حیوان پرستی دارای تنوع قوانینی است که اهم آن عبارت از پرهیز از کشتن و خوردن حیوانات ، عزاداری برای حیوانات ، عذر خواهی از حیوانی که می خورند ، گریه کردن در مراسم قربانی ، به تن کردن پوست حیوان توتم ، نامگذاری
فروید در آزمایش دوم کتاب توتم و تابو درباره تابو صحبت می کند و بیان می کند که ، تابو دارای دو معنای متضا است . از یک سو به معنای مقدس و وقفی است و از سوی دیگر به معنای خطرناک ، وحشتناک ، ممنوع ، نجس و اسرار آمیز و غیر قابل وصول است (توتم و تابو ، ص 45).
محدودیت های تابویی چیزی غیر از ممنوعیت های اخلاقی و مذهبی محض است . براساس هیچکدام از فرمان
در اهالی بدوی استرالیایی و قبایل بدوی دیگر به جای همه نهادهای مذهبی و اجتماعی ، نظام توتمی وجود دارد قبایل به گروه های کوچکتری تقسیم می شوند که به آنها کلان می گویند و اسم هر یک از این کلان ها همان اسم توتم آنهاست .
توتم چیست ؟ توتم حیوانی است خوردنی ، بی آزار یا خطرناک و وحشت آور و به ندرت گیاه و یا نیروی طبیعی
فروید در آزمایش سوم کتاب توتم و تابو درباره جادو می گوید : انسان ها برای تسلط بر همنوعان و جانوران و اشیاء و یا بهتر بگوییم برای تسلط بر ارواح انسان ها و جانوران و اشیاء ، انسان ها متوسل به نظام اشاراتی می شوند که به جادوگری ، سحر و افسون معروفند . به نظر هوبرت و موس و فروید جادوگری یک برنامه جزئی زنده
فروید در آزمایش سوم کتاب توتم و تابو درباره زنده بینی صحبت می کند و معتقد است که زنده بینی به معنای محدود کلمه به نظرهایی اطلاق می شود که به روح مربوط می شود و به معنای وسیع آن عبارت از موجودات روحانی به طور کلی است . همچنین اصطلاح انیماتیسم به معنای زنده دیدن همه اجزای طبیعت و نیز اصطلاح
اصل حاکم بر جادو همان قدرت فراگیر افکار و اندیشه است . فروید می گوید من این اصطلاح را به بیمار بسیار با هوشی مدیونم که از افکار و تجسمات وسواسی در رنج بود و پس از آنکه به مدد معالجه شد توانست از همه استعداد های جسمی و روانی خود موثرا استفاده کند (توتم و تابو ، ص 144).
اعتقاد به قدرت فراگیر اندیشه در همه بیماری های دیگر روانی نیز وجود دارد . بیماری روانی فرد هر چه باشد
هر آنچه از روانشناسی می خواهید را در این وبلاگ بجویید .