شریل آرمون ( CHERYL ARMON ) استاد دانشگاه آنتیوک در لس آنجلس که دارای دکترای توسعه انسانی از دانشگاه هاروارد است . شریل آرمون در 1984 پنج مرحله از "زندگی خوب" را پیشنهاد کرده است. 1- لذت طلبی خودگرا 2- لذت گرایی ابزاری 3- تعامل عاطفی نوع دوستانه 4- فردیت 5- خودمختاری
مطابق نظر چیارا رویینی و جیووانی آندریا فاوا ( Giovanni Andrea Fava & Chiara Ruini ) در سال 2004 ، و فاوا و رویینی در سال 2009 ، بهزیستی درمانی ، یک پروتکل رواندرمانی کوتاهمدّت است که هشت جلسه به طول میانجامد (هر چند که امکان افزایش جلسات به ده تا دوازده جلسه هم وجود دارد) و هر هفته، یک جلسه برگزار میشود. مدّت هر جلسه، بین سی تا پنجاه دقیقه است. بهزیستیروانی، درمانی فنّی است که بر خودمشاهدهگری ( خودنگری ، self ـ observation ) و استفاده از یک روزنگار (برنامه روزانه) دارای ساخت (با ساختار) و نیز تعامل بین درمانجو و درمانگر تأکید میورزد.
ادوارد فرانسیس داینر ( Edward Francis Diener ) ؛ متولد ۲۵ ژوئیه ۱۹۴۶ در گلندل کالیفرنیا در مزرعه ای در دره سن خوآکین و متوفای ۲۷ آوریل ۲۰۲۱ در سالت لیک سیتی یوتا در 74 سالگی ، روانشناس ، استاد و نویسنده آمریکایی بود. داینر استاد روانشناسی در دانشگاه یوتا و دانشگاه ویرجینیا بود و جوزف آر اسمایلی استاد برجسته در دانشگاه ایلینوی و همچنین دانشمند ارشد سازمان گالوپ بود . او به دلیل تحقیقات خود در سی سال گذشته در مورد شادی ، از جمله کار بر روی خلق و خو و تأثیرات شخصیت بر رفاه ، مشهور است.، نظریه های رفاه ، درآمد و رفاه ، تأثیرات فرهنگی بر رفاه و اندازه گیری رفاه. همانطور که در آوریل 2021 در Google Scholar نشان داده شد ، انتشارات Diener بیش از 257،000 بار مورد استناد قرار گرفته است. برای تحقیقات بنیادی خود در این زمینه ، داینر به « دکتر خوشبختی » ملقب شد . از جمله محققانی که او با آنها همکاری داشته است می توان به دانیل کانمن و مارتین سلیگمن اشاره کرد .
نورمن وینسنت پیل ( Norman Vincent Peale ) متولد 31 مه 1898 در بوورزویل اوهایو و متوفای 24 دسامبر 1993 در پاولینگ نیویورک ، کشیش و نویسنده آمریکایی که بیشتر شهرتش به خاطر وقت زیادی است که در رواج مفهوم اندیشی مثبت گذاشته است ، به ویژه از طریق کتاب پرفروش قدرت تفکر مثبت . وی از سال 1932 تا 1984 به عنوان کشیش کلیسای مرمر مرمر ، نیویورک خدمت کرد ، و رهبری یک جامعه اصلاح شده در آمریکا را بر روی داشتن داشت. پیل دوست شخصی رئیس جمهور ریچارد نیکسون بود. دونالد ترامپ هنگام بزرگ شدن در کلیسای پیل حضور یافت و همچنین در آنجا با همسر اول خود ایوانا ازدواج کرد.
جان رالز فیلسوف برجسته اخلاق و سیاست در حوزه اندیشه سیاسی مغرب زمین در زمره اندیشمندانی است که تلاش داشت تا پیرامون عدالت اندیشه ورزی کند. رویدادهای سیاسی واجتماعی در ایالات متحده آمریکا،درعرصه جهان ونیزجنگ باویتنام، رالز رابا این پرسش روبروساخت که چه عواملی کشوری چون آمریکا را به سیستمی ناعادلانه وتجاوزکارانه در جهان کشانده است.
آنگونه كه از قدیمی ترین قانون مدوّن و ساخته دست بشر یعنی «قانون حمورابی» استنباط می شود خانواده اساسی اجتماعی بوده و روابط بین زن و شوهر مورد توجه قرار گرفته است. روابط زن و شوهر در گذر سده ها و بر اساس فرهنگهای زمانهای مختلف، دگرگون شده است. در جامعه گذشته که دارای قواعد خشک و مستبدانه بود روابط مردم در قالب مافوق و زیردست برقرار بود، پدر خانه قدرت برتر به حساب می آمد و مادر مطیع او و فرزندان مطیع هر دو بودند. جامعه خوب و سازمان یافته بود و هر کس به نقش خود در جامعه واقف بود. اگر جامعه همان ساختار را حفظ می کرد بسیاری از مشکلات عمده ی امروزی به
پرسش از «معنای زندگی» و تلاش برای پاسخ گویی به آن، یکی از مهم ترین دغدغه های فکری آدمی از دیرباز تاکنون است. برخی معتقدند پژوهش در باب معنای زندگی درواقع پژوهش در باب «غایت» یا «هدف» زندگی است. در تعریف معنای زندگی باید گفت زندگی برای مردم زمانی معنادار است که آنها بتوانند الگو یا هدفی را در رویدادهای زندگی برای خود در نظر بگیرند. در نقطه مقابل زندگی زمانی بی معنا است که به نظر برسد همه چیز فرو ریخته است و نمی توان هیچ احساسی را در ماورای آنچه انجام می شود یا رویدادهای که در
رفاه اجتماعی تعبیری است معطوف به وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی که حفظ کرامت انسانی و مسئولیت پذیری افراد جامعه، در قبال یکدیگر و ارتقای توانمندی ها، از اهداف آن است. واژه رفاه، اشاره به حالتی از سلامت، شادی، سعادت، خوب بودن و مساعدتی به ویژه به صورت پول، غذا و دیگر مایحتاج ضروری که به نیازمندان ارائه می شود به کار می رفته است.
در این راستا کییز (1998) مفهوم بهزیستی اجتماعی را مطرح کرده است. بهزیستی اجتماعی بیانگر یک پدیده اساساً عمومی (در مقابل خصوصی) است که بر تکالیف اجتماعی که بشر در دل ساختارهای اجتماعی و جوامع با آنها مواجه است متمرکز می شود (کییز و ماجیارمو ، 2003). بهزیستی روان شناختی، عمدتا ملاکی شخصی و خصوصی برای ارزیابی فردی از کنش های روانی فرد است، اما بهزیستی اجتماعی عمدتا ملاکی عمومی و اجتماعی برای ارزیابی کنش های اجتماعی افراد در طول زندگی شان و در تعامل با دیگران محسوب می شود (کی یز، 1998). بهزیستی اجتماعی به عنوان گزارش شخصی فرد در مورد کیفیت روابطش با افراد دیگر، محله ای که در آن زندگی میکند و جامعه اش تعریف می شود. کییز ابعاد عملیاتی بهزیستی اجتماعی را با نظر به الگوی سلامت و آموزه های جنبش روانشناسی مثبت گرا مطرح می کند. این ابعاد که هر یک منعکس کننده چالشهایی هستند که انسان به عنوان موجودی اجتماعی با آن مواجه است بدین قرارند (کییز، 1998):
در طول دهه گذشته برای اولین بار تعریفی چند بعدی برای بهزیستی روانی ارائه شد (ریف، 1989). یکی از مهمترین مدل هایی که بهزیستی روان شناختی را مفهوم سازی وعملیاتی کرده، مدل ریف است. ریف بهزیستی روانشناختی را تلاش خود برای تحقق توانایی های بالقوه واقعی خود می داند. ریف (1989) معتقد بود در پژوهشهای پیشین، نسبت به جنبههای مثبت کارکرد روانی غفلت شده و لازم است که در ادبیاتی دیگر این جنبهها بیشتر مدّ نظر واقع شود و به دنبال آن مفهوم بهزیستی روانشناختی را در حیطۀ روانشناسی مثبتگرا مطرح کرد.
هر آنچه از روانشناسی می خواهید را در این وبلاگ بجویید .