نظریه عشق برشیلد و ولستر
برشیلد و ولستر (1974) معتقدند که عشق عاطفی، یکی از انواع بسیار خالص جاذبه بین اشخاص است و، درنتیجه، ارزش دارد که مورد خاص قرارگیرد. به نظر آنها می توان عشق عاطفی را با نظریه یی که از رفتار گرایی الهام گرفته شده است، مثل نظریة تبادل اجتماعی، تبیین کرد، اما در مورد عشق هوسی این طور نیست ، زیرا این نوع عشق کاملاً غیر منطقی است. برای تبیین عشق هوسی ، اغلب از نظریة دو عاملی هیجان های استانلی کمک گرفته می شود. به عقیدة شاختر ، هیجان دومرحله دارد و در مر حله اول، انسان به طورکلی بر انگیخته می شود . در مرحله دوم، فرد بر انگیخته شده ، درمحیط خود، به دنبال علت یا علت های برانگختگی می گردد.
هر آنچه از روانشناسی می خواهید را در این وبلاگ بجویید .