روانشناسی هاشملو

برشیلد و ولستر (1974) معتقدند که عشق عاطفی، یکی از انواع بسیار خالص جاذبه بین اشخاص است و، درنتیجه، ارزش دارد که مورد خاص قرارگیرد. به نظر آنها می توان عشق عاطفی را با نظریه یی که از رفتار گرایی الهام گرفته شده است، مثل نظریة تبادل اجتماعی، تبیین کرد، اما در مورد عشق هوسی این طور نیست ، زیرا این نوع عشق کاملاً غیر منطقی است. برای تبیین عشق هوسی ، اغلب از نظریة دو عاملی هیجان های استانلی کمک گرفته می شود. به عقیدة شاختر ، هیجان دومرحله دارد و در مر حله اول، انسان به طورکلی بر انگیخته می شود . در مرحله دوم، فرد بر انگیخته شده ، درمحیط خود، به دنبال علت یا علت های برانگختگی می گردد.

عشق هوسی

هوس عاشقانه چیزی است که در قصه های لیلی و مجنون و فرهاد و شیرین به چشم می خورد و همین عشق هوسی است . عشق هوسی عبارت است از یک حالت برانگیختگی شدید متشکل از شور و شوق ، اضطراب و وسواس . وقتی این حالت به ما دست می دهد طرف مقابل را آرمانی می کنیم و تنها به خاطر او و برای او هر کاری می کنیم . این نوع عشق همان عشق کور است . هیجان که در این نوع عشق نیز زیاد دیده می شود دو مرحله دارد : در مرحله اول فرد به طور کامل برانگیخته می شود و در مرحله دوم در محیط خود به دنبال علت و عوامل برانگیختگی خود می گردد .

برشیلد و والستر معتقد است که عشق هوسی با برانگیختگی فیزیولوژیک شروع می شود که نشانه های آن افزایش ضربان قلب ، عرق کردن ، تنفس بریده بریده و ... است ولی این نشانه ها در بسیاری از موارد دیگر از جمله ترس نیز دیده می شود ولی همان مرحله دوم برانگیختگی است که باعث می شود فرد به این نتیجه برسد که عاشق شده است یعنی در محیط خود به دنبال عاملی می گردد که حال او را اینگونه کرده است و این حالات به حضور یک فرد نسبت داده می شود . طبق تحقیقاتی که انجام شده است کاملا امکان دارد مسئولیت حالات جسمی خود را به شخص دیگری نسبت دهیم در حالی که او در این مورد هیچ نقشی نداشته است بنابراین می توانیم توصیه کنیم اگر می خواهید عاشقانه دوست داشته شوید فرد مورد نظر را به فعالیت هایی که سطح برانگیختگی جسمی او را افزایش می دهند دعوت کنید .

عشق هوسی اغلب از ویژگی های شروع یک رابطه عاشقانه است و ممکن است از چند ماه تا چند سال ادامه پیدا کند و ظاهرا دشوار است که عشق هوسی به مدت طولانی ادامه پیدا کند . بنابراین برشیلد و والستر به کمک پدیده های اسناد اظهار می کنند که احساس عاشقانه پس از شروع زندگی مشترک به تدریج کاهش می یابد و زوجین افت برانگیختگی را به معنای کاهش عشق تفسیر می کنند .