پاول اویگِن بلویلر یا پل اورژن بلولر ( Paul Eugen Bleuler ) متولد ۳۰ آوریل ۱۸۵۷ و متوفای ۱۵ ژوئیه ۱۹۳۹ ، از مهمترین روانپزشکان عصر خود بود. شهرتش بیشتر به دلیل نقش او در درک بیماریهای روانی و ابداع واژه‌های « اسکیزوفرنی »، « اوتیسم » و دوسوگرایی است. بلویلر برای مشاهدات بالینی و توانایی درک نشانه‌های بیماری و هم چنین مهارت‌های نوشتاری‌اش مشهور است. بلویلر در زولیکون شهری کوچک در نزدیکی زوریخ در سوئیس زاده شد. او فرزند رودلف بلویلر کشاورزی ثروتمند و پولین بلویلر بود. در زوریخ پزشکی خواند و پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۸۸۱ برای رزیدنتی در کلینیک روانپزشکی بیمارستان والدو در برن به عنوان دستیار گوتلیب بورکهاردت به کار پرداخت. در سال ۱۸۸۴ این شغل را ترک کرده یک سال را در سفرهای مطالعاتی پزشکی گذراند و نزد ژان ماری شارکو در پاریس، برنارد فون گادن در مونیخ و هم چنین به لندن رفت. پس از آن به زوریخ بازگشت و در بیمارستان دانشگاهی بورگ هولزلی به عنوان دستیار آگوست فورل آغاز به کار کرد.