گرگوری بیتسون ( Gregory Bateson ) متولد ۹ مهٔ ۱۹۰۴ در شهر گرنچستر انگلستان و متوفای ۴ ژوئیهٔ ۱۹۸۰ در 76 سالگی در سانفرانسیسکو ، یک دانشمند ساکن ایالات متحده آمریکا بود. او یک زیست‌شناس، فیلسوف و دانشمند علوم اجتماعی و انسان‌شناسی (آنتروپولوژی) و متخصص سیبرنتیک ( cybernetic ) بود که، زمینهٔ اصلی پژوهش‌هایش متمرکز بر مطالعات انسان‌شناسانه، معرفت‌شناسی، تئوریهای ارتباط، زبان‌شناسی، بوم‌شناسی، فلسفهٔ طبیعت و نظریه‌های یادگیری بود. بیتسون حوزه‌های علمی یاد شده را به صورت جنبه‌ها و اجزای مختلف مجموعه‌ای واحد در نظر می‌گرفت که نشاندهندهٔ نظام فکری منسجم سایبرنتیک اوست. اندیشه‌ها و پژوهش‌های بیتسون در درجهٔ اول تحت تأثیر افکار فلسفی افلاطون، تحقیقات روانشناسی زیگموند فروید و کارل گوستاو یونگ، نظریهٔ نوع‌های برتراند راسل و نظریه‌پردازان دانش سایبرنتیک مانند نوربرت وینر ( Norbert Wiener ) ، وارن مک کولوک ( Warren McCulloch ) ، جان فن نومن ( John von Neumann ) و نظریهٔ اطلاعات کلاود شانون ( Claude Shannon ) بود.