تحول کودک محصول انبوهی از تجارب تعاملی است که از طریق تمام حواس در کنار هم گرد آمده و بر پایهی تعامل با محیط پیرامون و دیگر افراد جهت فعال سازی، سازماندهی و یکپارچه سازی تجارب شکل می گیرند. نظریه های پیشین از این حیث که با جداسازی کلیت انسان و تقسیم ذهن او به ابعاد مختلف جسمی، شناختی، عاطفی، اخالقی و اجتماعی، تصویری غیریکپارچه از تحول روانشناختی انسان ارائه داده اند و به نقش محوری هیجان ها در رشد روانشناختی انسان شامل هوش، تفکر، خودآگاهی و تنظیم رفتار توجه نکرده اند ، مورد انتقاد قرار گرفته اند. رویکرد تحولی- تفاوتهاي فردي مبتنی بر ارتباط (DIR) به عنوان چهارچوبی یکپارچه نگر به تحول روانشناختی انسان تلاش دارد تا با استفاده از آخرین یافته هاي علوم عصبی - شناختی، روانشناسی تحولی، زبان شناسی، ارتباطات و تجربیات بالینی مدل جامعی از « رشد انسان » ارائه دهد که در آن چگونگی تحول یکپارچه انسان توصیف و تبیین شود.