نظریه هوش کتل ، هورن ، کارول

نظریه هوش کتل که به نظریه کتل - هورن - کارول (که به اختصار CHC نامیده می شود) نظریه ای روانشناختی در مورد ساختار توانایی های شناختی انسان است. این تئوری بر اساس کار سه روانشناس ریموند بی. کتل، جان ال. هورن و جان بی. کارول، برای مطالعه هوش انسان طراحی شده است. مطابق تحقیقات انجام شده طولی طی 70 سال، این دیدگاه با استفاده از رویکرد روان سنجی، اندازه گیری عینی تفاوت های فردی در مهارت ها و استفاده از تجزیه و تحلیل عاملی ایجاد شد. رویکرد آماری که روابط بین متغیرها را بررسی می کند ساختار اساسی مفاهیمی مانند "هوش" را نشان می دهد (کیت و رینولدز ، 2010). رویکرد روان سنجی به طور مداوم به توسعه ابزار اندازه گیری قابل اعتماد و معتبر کمک می کند و در حوزه تحقیقات هوش بسیار کاربردی است

ادامه نوشته

نظریه هوش کتل - هورن

ریموند برنارد کتل (Raymond Bernard Cattell) ، روان‌شناس، مفهوم هوش سیّال و هوش متبلور را ارائه کرد و پس از آن با همکاری جان هورن نظریه‌ای را در این مورد مطرح ساخت. نظریه هوش سیّال و متبلور کتل - هورن می‌گوید که هوش، مرکّب از تعدادی توانائی‌ها و قابلیت‌های متفاوت است که در تعامل و همکاری با یکدیگر، هوش کلّی فرد را به وجود می‌آورند. طبق نظریه دو روان‌شناس آمریکایی، ریموند کاتل و جان هورن دو نوع هوش وجود دارد: هوش سیال و هوش متبلور. طبق این نظریه هوش افراد نتیجه آمیزش و برهم‌کنش (تأثیر متقابل) مهارت‌ها و توانایی‌های مختلف می‌باشد.

ادامه نوشته