مهم‌ترین نظریه جرم‌شناسی مرتبط با اسکار نیومن، نظریه فضای قابل دفاع اوست. این نظریه که در اوایل دهه 1970 توسعه یافت، فرض می‌کند که طراحی فیزیکی محیط‌های شهری می‌تواند با تأثیرگذاری بر توانایی ساکنان در کنترل و بررسی محیط اطراف خود و همچنین فرصت‌های درک شده برای مجرمان، به طور قابل توجهی بر میزان جرم تأثیر بگذارد. این نظریه که در کتاب سال ۱۹۷۲ او با عنوان «فضای قابل دفاع: پیشگیری از جرم از طریق طراحی شهری» معرفی شد، استدلال می‌کند که طراحی فیزیکی محیط‌های مسکونی می‌تواند با تأثیرگذاری بر توانایی ساکنان در کنترل و بررسی محیط اطراف خود، بر میزان جرم تأثیر بگذارد.