بنجامین کارنی و توماس بردبری مدل آسیب‌پذیری ـ استرس ـ تطبیق‌پذیری (VSA) را به عنوان چارچوبی برای مفهومی‌سازی کردن فرایندهای پویای ازدواج طراحی کردند. مدل VSA تاکید دارد که ابعاد مختلف عملکردی، از قبیل آسیب‌پذیری‌ه ای پایدار زوجین، تجربه‌ی رخدادهای تنش‌زا و فرایندهای تطبیق‌پذیری برای توضیح دادن تغییرپذیری‌های پایداری و کیفیت ازدواج در گذر زمان در نظر گرفته شود. مدل VSA نقطه‌ی عطفی در پژوهش‌های گذشته بود که هر یک از این مولفه‌ها را جداگانه به عنوان عاملی تاثیرگذار بر نتایج ازدواج در نظر می‌گرفت، اما این سه مولفه در مدل VSA در قالب چارچوبی منسجم با هم یکی شدند تا بهترین توضیح را از چگونگی و چرایی تغییرات تدریجی ازدواج ارائه دهند.