تحقیقات در زمینه توسعه نوشتار در روانشناسی محدود شده است. در پژوهشی که انجام شده است، عموماً تمرکز بر توسعه زبان نوشتاری و گفتاری و ارتباط آنها بوده است. مهارت های گفتاری و نوشتاری را می توان مرتبط در نظر گرفت. محققان بر این باورند که زبان گفتاری کودکان بر زبان نوشتاری آنها تأثیر می گذارد. هنگامی که یک کودک نوشتن را یاد می گیرد، باید در شکل گیری حروف، املا، نقطه گذاری تسلط داشته باشد و همچنین باید ساختار و الگوهای سازمانی درگیر در زبان نوشتاری را به دست آورد. نظریه کرول ( Kroll BM ) در 1981 یکی از مهم ترین نظریه ها در زمینه رشد نوشتاری کودکان است. او پیشنهاد کرد که رشد نوشتن کودکان به 4 مرحله تقسیم می شود. کرول صریحاً بیان می‌کند که این مراحل «مصنوعی» هستند به این معنا که مرزهای بین مراحل نادقیق هستند و او تشخیص می‌دهد که هر کودک متفاوت است، بنابراین رشد آنها منحصر به فرد است. مراحل رشد نوشتار برجسته شده است تا به خواننده یک طرح کلی از مراحلی که کودک در طول رشد نوشتاری طی می کند ارائه دهد. با این حال، هنگام مطالعه عمیق رشد یک فرد، مراحل ممکن است تا حدی نادیده گرفته شوند.