نظریه جدایی-فردیت (Separation-Individuation) که توسط مارگارت ماهلر (Margaret Mahler) توسعه یافته، یکی از نظریات مهم در روانشناسی رشد و روانکاوی کودک است. این نظریه به بررسی مراحل رشد عاطفی و روانی کودکان و فرآیندهای مرتبط با جدایی از والدین و شکل‌گیری هویت فردی می‌پردازد. ماهلر در طول سال‌های کار خود به‌عنوان یک روانکاو، مشاهدات و تجربیات بالینی زیادی از کودکان و خانواده‌هایشان داشت. او با بررسی رفتار و واکنش‌های کودکان در شرایط مختلف، به الگوهای خاصی در رشد عاطفی و روانی دست یافت. ماهلر تحت تأثیر نظریات زیگموند فروید و دیگر روانکاوان معاصر قرار داشت. نظریه‌های مربوط به رشد شخصیت و تأثیرات روابط اولیه در نظریه‌های فروید و دیگران، زمینه‌ساز تفکرات ماهاوی در مورد جدایی و فردیت بودند. او نظریات فروید را در زمینه کودک و روابط اولیه توسعه داد و به آن‌ها بُعد جدیدی اضافه کرد.