فرانکل معنویت را از ویژگی های انسانی می داند و معتقد است که وجدان و عشق از رهگذر معنویت مایه می گیرند . به عبارت دیگر ، او یکی از راه های معنا بخشیدن به زندگی را درک و دریافتن فرد دیگری از راه عشق می داند که موجب می شود انسان از خود فراتر رود . و به این طریق درد و رنج خود را فراموش کند . او معتقد است که عشق تنها شیوه ای است که با آن می توان به اعماق وجود انسانی دیگر دست یافت . هیچ کس توان آن را ندارد که جز از راه عشق به جوهر وجود انسانی دیگر ، آگاهی کامل یابد . جنبه روحانی عشق است که ما را یاری می دهد تا صفات اصلی و ویژگی های واقعی محبوب را ببینیم و حتی