در سال 1935 راسن با بررسی آمارهای قضایی انگلستان و ولز نتیجه گرفت که تراکم جمعیت یکی از عوامل اصلی افزایش جرم و جنایت می باشد ( پوراحمد و دیگران، 1382). اصطلاح کانون جرم خیز که معنای لغوی آن به انگلیسی نقاط داغ است از علم زمین شناسی اقتباس شده است و به محل هایی اطلاق می شود که محل خروج ماگما و مواد مذاب آتشفشانی است. واژه مکان های جرم خیز ( کانون های جرم خیز ) براي اولین بار توسط ال. دبیلیو شرمن ( Sherman ) ، گارتین ( Gartin ) و برگر ( Buerger ) در 1969 براي تحلیل مکانی بزهکاری مورد استفاده قرار گرفت. این واژه، به معناي یک مکان یا محدوده جغرافیایی است که میزان بزهکاري در آن بسیار بالاست. محدوده این مکان می تواند بخشی از یک شهر، محله، چند خیابان مجاور هم و حتی ممکن است یک خانه یا مجتمع مسکونی باشد ( کلانتري و دیگران، 1389 :148 ).