قدیس ایرنائوس قائل به دو مرحله آفرینش برای نوع بشر بود: مرحله نخست: افراد بشر به عنوان حیوانات هوشمندی که دارای استعداد تکامل اخلاقی و روحی فراوانی هستند پا به عرصه هستی می گذارند آنان موجوداتی نابالغ بودند که در آغاز یک فرایند طولانی رشد و تکامل قرار داشتند. مرحله دوم: افراد بشر به تدریج از طریق پاسخ های آگاهانه خود از حیوانات انسان نما به فرزندان خداوند استحاله می یابند. حال سوال این است که چه دلیل داشت که در آغاز افراد بشر به جای اینکه نسلی از مخلوقات کامل باشند باید موجوداتی نابالغ و ناقص آفریده شده باشند؟ در