نظریه قشربندی سنی به مطالعه افراد سالخورده در ارتباط با سایر گروهها یا قشرهای سنی و تفاوتهای موجود بین این اقشار و اینکه چگونه جامعه برحسب سن به افراد فرصتها، نقشهای اجتماعی، حقوق، امتیازات خاص، پایگاه، قدرت و شایستگی هایی ( Entitlement ) اختصاص می دهد، می پردازد ( هیلر و باراو ،2014 ). به عبارتی دیگر، به جامعه به گونه ای نگاه می شود که گویی براساس سن به قشرهایی تقسیم شده است که در آن افراد سنین مختلف ازنظر ظرفیت های خود و تمایل برای ایفای نقشهای اجتماعی با یکدیگر تفاوت دارند ( رایلی ، 1971)