محمدتقی جعفری (۲۴ مرداد ۱۳۰۲ تبریز – ۲۵ آبان ۱۳۷۷ انگلستان) (۱۳۴۴–۱۴۱۹ قمری) مشهور به علامه محمد تقی جعفری از جملهٔ مفسران نهج البلاغه، فقیهان، عارفان، فیلسوفان و مولوی‌شناسان معاصر ایران بود. محمد تقی دارای پدری بنام کریم بود که سوادی نداشت ، محمدتقی نزد مادر مقداری مقدمات دروس و قرآن را آموخت. آنگاه در مدرسهٔ اعتماد تبریز پایه چهارم و پنجم را با رتبه بالا گذراند. سپس به همراه برادرش مقارن سال‌های پایانی جنگ جهانی دوم به مدرسهٔ طالبیه تبریز رفته و تحصیلات علوم دینی را نزد استادان آنجا پی‌گرفت. تأمین هزینهٔ زندگی، او را ناگزیر ساخته بود تا صبح‌ها به دانش آموختن پرداخته و بعد از ظهرها را کار کند.