ویلیام جیمز (William James) یکی از بنیان‌گذاران روانشناسی مدرن و فلسفه عمل‌گرایی در ایالات متحده است. نظریه هویت او، که عمدتاً در کتاب‌هایش مانند “اصول روانشناسی” (1890) و “تنوع تجربه مذهبی” (1902) مطرح شده است، به بررسی مفهوم هویت و خودپردازی می‌پردازد. نظریه هویت ویلیام جیمز به‌عنوان یکی از مبنای‌های مهم در روانشناسی و فلسفه مدرن شناخته می‌شود. او با تأکید بر تعامل فرد با محیط و تأثیر تجربیات بر هویت، به درک عمیق‌تری از خود و هویت انسانی کمک کرده است. این نظریه هنوز هم در پژوهش‌های معاصر در زمینه‌های مختلفی مانند روانشناسی اجتماعی، روانشناسی رشد و مطالعات فرهنگی کاربرد دارد.