در نظام بندورا، منظور از کارآیی شخصی احساس های شایستگی، کفایت و قابلیت در کنار آمدن بازندگی است. برآورده کردن و حفظ معیارهای عملکردمان، کارآیی شخصی را افزایش می دهد. افرادی که کارآیی شخصی کمی دارند، احساس می کنند که در اعمال کنترل بر رویدادهای زندگی درمانده و ناتوانند. آنها معتقدند هر تلاشی که می کنند بیهوده است. هنگامی که آنها با مانع روبرو می شوند، اگر تلاشهای اولیه آنها در برخورد با مشکالت بی نتیجه بوده باشد، سریعاً قطع امید می کنند. افرادی که کارآیی شخصی بسیار کمی دارند