زیگموند فرویدمتوجه شد که حتی نوزادان دارای احساسات شهوانی ( erotic feelings ) هستند و تمام اجزای بدن می توانند اروتیک باشند . فروید می دانست که عشق ، رابطه جنسی ، فانتزی ها و حتی دوگانگی ( ambivalence ) به شکل آگاهانه و ناخودآگاه در ذهن ما وجود دارند . در برخی موارد به خطا رفت . او جنسیت زنانه را به خوبی درک نمی کرد . اشتباه بزرگی مرتکب شد وقتی ادعا کرد که ارگاسم مرتبط به کلیتوریس بی اهمیت است ، مگر به عنوان پیش درآمدی بر ارگاسم واژنی باشد . در مورد عقده ادیپ و رانه مرگ نیز انتقادهای زیادی به وی شده است .