نظریه پردازان براین باور بودند که نظم اجتماعی از درونبرد هنجارهای تجسم یافته در قانون ناشی می شود، ولی آستین ترک استدلال می نمود که نظم اجتماعی از تعادل همرأیی- زورگویی حفظ شده از سوی مقام های مسئول سرچشمه می گیرد. مقام های مسئول باید مانع دگرگونی این تعادل به "یک رابط بیش از اندازه همرأیانه و برابری خواه" بشوند. به اندازهای که آنها قادر به جلوگیری از این مسأله باشند، مردم جامعه شرطی خواهند شد که قواعد اجتماعی مقام های مسئول و فرمان گزاران را به چنان شیوه ای تحمل کنند که کسی توان زیر سئوال بردن آن قواعد را نداشته باشد. این شرطی کردن، علت اصلی نظم اجتماعی در تمامی جوامع یا پایداری یک رابطه مبتنی بر اقتدار است » ( طاهری، ۱۳۸۴ :۶۵ ).