بتی فریدان نویسنده کتاب رمز و راز زنانه (1963) خانه سنتی را نوعی اردوگاه کار اجباری دلپذیر می دانست که زندانیان آن زنان خانه داری هستند که شست و شوی مغزی داده شده و انسان کامل نیستند. او معتقد بود که: زنان اسیر نوعی شیوه زندگی هستند که مجالی برای هویت مستقل یا احساس دستیابی به چیزی باقی نمی گذارد. او زنان را تشویق به تحصیل و اشتغال می کرد تا به تعبیر او، از قفس خانه که نه چندان طلایی بود رها شوند.