سه جريان گسترده در ادبيات اعتماد وجود دارد: نخست اعتماد درون سازماني- يعني به عنوان يك پديده درون سازمان، مثل اعتماد بين كاركنان و سرپرستان يا مديران، يا ميان همكاران- كه تأكيد ما در اين مطالعه بر اين نوع اعتماد است. دوم، اعتماد ميان سازمانها؛ يعني يك پديده ميان سازماني و سوم، اعتماد ميان سازمان ها و مشتريانشان كه به عنوان يك مفهوم بازاريابي مطرح ميشود (دایتز و هارتوگ ، 2006). همچنین این نظریه پردازان با بعد خیرخواهی، صلاحیت، صداقت و قابلیت پیش بینی را به عنوان مهمترین عناصر تشکیل دهنده اعتماد می دانند (دایتز و هارتوگ، ۲۰۰۶).