فنتز ( Fantz ) (1961) اعتقاد داشت که در ادراك اشیاء حتی در دوره نوزادي ترجیح دیداري وجود دارد. جهت تأیید این عقیده به نوزاد کوچک ( 4 روزه- 5 ماهه) یکسري صفحات را نشان داد که یا خالی بودند یا تصاویري شبیه چهره انسان داشتند و در جهت هاي صحیح یا درهم و برهم ارائه شدند و نشان داده شد که براي دیدن تصاویري که بیشتر شبیه چهره انسان بود، میل و ترجیح بیشتري در نوزادان وجود داشت. فنتز باور داشت که این موضوع از درونی بودن ادراك حمایت می کند و تأیید می کند که ترجیح محرك اجتماعی حتی از سطوح و مراحل ابتدایی رشد وجود دارد.