علم عصب‌شناسی در دهه ۱۹۹۰ عرصه کشف بزرگی بود: «جیاکومو ریزولاتی»(Giacomo Rizzolatti)، عصب‌شناس ایتالیایی و همکارانش در «دانشگاه پارما» نشان دادند هنگامی‌که میمونی حرکت میمون دیگر را می‌بیند، مجموعه‌ای از سلول‌ها یا یاخته‌های عصبی (نورون‌ها) در مغز او فعّال می‌شود تا کار او را تقلید کند. یعنی وجود این سیستم عصبی موجب می‌شود تا میمون هم‌زمان حرکتی را که می‌بیند، بتواند انجام دهد و سپس «شبیه‌سازی درونی» (simulation) کند.