روان‌پزشک هارواردی جورج اِمان ویلانت (George Eman Vaillant) نزدیک به نیمی از عمر خود را به‌عنوان مدیر مطالعه رشد بزرگ‌سال سپری کرده و از نزدیک این مردان را در فرایند پیر شدن همراهی و زندگی آن‌ها را مستند کرده است. وایلانت تاکنون هشت کتاب نوشته که سه مورد از آن‌ها درباره مطالعه مذکور است. کتاب اول وایلانت انطباق با زندگی (1977) اکنون کتاب کلاسیکی درباره رشد بزرگ‌سال است و نگاهی از نزدیک به فرایند مواجهه مردان با سن پنجاه‌وپنج‌سالگی می‌پردازد و پیامدهای خوب و بد آن را نشان می‌دهد. بیست‌وپنج سال بعد او با کتاب خوب پیر شدن (2002) او گزارش می‌دهد که در میان بقیه چیزها، پیر شدن از ایستگاه پنجاه‌وپنج‌سالگی تا هشتادسالگی وابستگی کمتری به ژن‌ها و تکیه بیشتری بر انتخاب‌های مربوط به سبک زندگی نظیر دوری از تنباکو و سوءمصرف