كهن الگوها، الگوهاي ناخودآگـاهي از افكارند كه در ذهن هر كس وجود دارند. اين الگوها به دليـل معـاني خـاص خـود، واكـنش هـاي قدرتمندي ايجاد مي كنند . نسبت كهن الگوها به ذهن، مانند نسـبت غريـزه بـه بدن است. همانطور كه غرايز مشترك هر گونه موجودي را مي تـوان از مشـاهدة شـباهت هـاي موجود در رفتارهاي زيستي آنها درك كرد، وجود كهن الگوها را مي توان از شباهت در پديده هـاي روانشناختي آنها دريافت. به طور دقيق مشخص نيست كه آيا كهـن الگوهـا حاصـل تجربـه هـاي بي شماري هستند كه ذهن در فرايند تكاملي خود در طول تاريخ به دست آورده يا كيفيتي هسـتند كه به شيوة وراثتي از نسلي به نسل ديگر منتقل شده اند. اگرچه به ظاهر خود يونـگ بيشـتر بـه فرضية دوم باور داشته است . امروزه باور بر اين است كه اغلـب مدل هاي ذهني از طريق يادگيري كسب مي شوند. اغلب پژوهشگران معاصر كه به مطالعة مفهوم كهن الگوها پرداخته اند، تصريح كرده اند كه فرهنگ، عامل انتقال مدل هاي كهن