اين چهار عنصر، كه كاركردي مادرانه و زنانه دارند، اضداد و نقيضاني هستند كه از اصلي واحد منتج شده و طبايع گوناگون هستي را تشكيل داده اند. از همين روي، از آن ها به چهار مادر طبايع يا مادران زميني نيز تعبير مي شود . بنابر انديشه هاي كهن، ارزش و اهميت باد آن چنان بود كه سكايان باستاني آن را نشانة زندگي مي شمردند و در كنار شمشير، كه نشانة مرگ بود، به آن سوگند ياد مي كردند. در فرهنگ هاي باستاني نيز، باد را با جان در پيوند مي دانستند و معتقد بودند كه جان از گونة باد است؛ دمي ايزدي و شگفت است كه در كالبد دميده مي شود و آن را مي جنباند .