ادراک عمومی وجود دارد که در قرون وسطی کودکان توسط خانواده هایشان و یا جامعه به طور کلی ارزش گذاری نمی شوند. شاید هیچ زمانی در تاریخ، نوزادان، کودکان نوپا و کودکان و نوجوانان را به عنوان فرهنگ مدرن نادیده گرفته است، اما لزوما به این معنی نیست که کودکان در زمان های قدیم کم ارزش هستند. بخشی از آن، فقدان نمایندگی در فرهنگ عامیانه قرون وسطایی مسئول این ادراک است. لفظ های معاصر و بیوگرافی هایی که شامل جزئیات دوران کودکی هستند چندان دور از دسترس نیست. ادبیات زمانهایی که به ندرت در سال های مناسک قهرمان قرار می گیرند و آثار هنری قرون وسطایی ارائه نکات بصری در مورد فرزندان غیر از کودک مسیح تقریبا وجود ندارد. این عدم وجود نمایندگی به خودی خود باعث شده است بعضی از ناظران نتیجه گیری کنند که کودکان علاقه خاصی دارند و بنابراین اهمیت محدود به جامعه قرون وسطایی در کل.