باور های اساسی متناظر با نیازهای اساسی شکل می گیرند. برخلاف دیگر نظریه پردازان که فقط یک نیاز را به عنوان نیاز اساسی انسان معرفی کرده اند، اپستاین چهار نیاز را نیاز اساسی برای انسان معرفی کردد که عبارتند از: ۱. نیاز به ارتباط ۲. نیاز به لذت و لذت جویی ۳. نیاز به تقویت ۴. نیاز به انسجام نظام مفهومی فرد ، و معتقد است چگونگی براورده شدن این چهار نیاز تعیین کننده مطلوبیت و یا عدم مطلوبیت باورهای شکل گرفته در نظریه فرد درباره واقعبت است. و براساس نظریه خود باورهای اساسی درباره واقعیت،عمدتا ناشی از تجاربی هستند که به لحاظ هیجانی معنادارند(مثلا روابط کودک با والدینش یکی از مهمترین تجارب معنادار است).