ناهاپیت ( Nahapiet ) و گوشال ( Goshal ) (1998)، نیز سرمایة اجتماعی را از دیدگاه سازمانی تعریف می‎کنند. از دیدگاه آنها، سرمایة اجتماعی جمع منابع بالفعل و بالقوه موجود در درون، قابل دسترس و ناشی شده از شبکة روابط یک فرد یا یک واحد اجتماعی است. سرمایة اجتماعی یکی از قابلیتها و داراییهای مهّم سازمانی است که می‎تواند به سازمانها در خلق و تسهیم دانش بسیار کمک کرده و برای آنها در مقایسه با سازمانهای دیگر مزّیت سازمانی پایدار ایجاد کند.