چارلز اروین مدل علی - معلولی رفتار پرخطر را ارائه داده است. این مدل شبیه به مدل اجتماعی – روانی جسور می باشد، از این نظر که این مفهوم را تأیید می کند که رفتار پرخطر در طول دوره ­ی نوجوانی به عنوان یک مؤلفه­ ی طبیعی برای رشد اجتماعی - روانی - زیستی ایجاد می شود. این مدل علی - معلولی از این نظر منحصر به فرد است که بر تأثیر زمان بندی بلوغ زیستی ( تکامل جنسی ) در حوزه­ شناختی، خودپنداره ها، ادراک از محیط اجتماعی و ارزش های فردی تأکید می ورزد. این چهار عامل اجتماعی – روانی به نظر می رسد که بر رفتار پرخطر نوجوانان از طریق تأثیر بر ادراک خطر و خصوصیات گروه همسالان تأثیر می گذارند ( اروین و میلستین ، ۱۹۸۶).