در حالت کلی انعطاف پذیری شناختی، به‌عنوان توانایی تغییر تفکر (شناخت) یا مجموعه تفکرات برای تطبیق‌پذیری با موقعیت‌های جدید موردنظر تعریف می‌شود. در علوم اعصاب این اصطلاح را گاهی «تغییر محور توجه»، «انتقال شناختی»، «انعطاف پذیری ذهنی»، «تغییر تمرکز» و «سوییچ‌کردن بین کارهای مختلف» نیز می‌نامند. به‌طور خلاصه انعطاف ‌پذیری شناختی به توانایی و مهارت مغز افراد برای سوییچ‌کردن از یک مفهوم به مفهومی دیگر اشاره دارد؛ به‌علاوه، در انتقال بین موضوعات مختلف، مانند سوییچ‌کردن بین رنگ شی و شکل آن، هر اندازه سرعت یک نفر بیشتر باشد، می‌توانیم بگوییم که او از سطح انعطاف پذیری شناختی بالایی برخوردار است؛ برای مثال، فرض کنید که به بازی گروهی مشغول هستید و هم‌زمان گوشی موبایلتان زنگ می‌خورد. در چنین شرایطی، افرادی که می‌توانند ضمن تمرکز روی تلفن خود، بازی خوبی را هم ارائه دهند، انعطاف پذیری شناختی قابل‌توجهی دارند