حافظه دو کارکرد دارد، به خاطر آوردن گذشته و برنامه ریـزي بـراي آینـده (شـاختر و آدیـس، 2007؛ شـاختر و همکـاران، 2007 ). اغلب مطالعات حافظه انسانی معطوف به گذشته است؛ یعنی تمرکز بر توانایی افراد در یادآوری رویدادهایی که قبلاً آموخته‌اند یا تجربه کرده‌اند. در صورتی‌که در زندگی روزمره بیشتر با حافظه‌ای سروکار داریم که مبتنی بر حافظه آینده‌نگر است که در آن یادآوری به منظور انجام اعمال با قصد است.