راجرز بر این باور بود که شخص کامل، نتیجه رشد مطلوب روانی و تکامل اجتماعی است. وي به توصیف چند ویژگی اشخاص کامل یا خودشکوفا پرداخت، از جمله اینکه اشخاص کامل نسبت به تمام تجربیات آگاهی نشان می دهند، در هر لحظه به طور کامل و پربار زندگی میکنند، به ارگانیزم خودشان اعتماد می کنند، احساس می کنند بدون قید و بندها و ممانعت ها در تصمیمگیري آزادند، خلاق هستند و زمانیکه شرایط محیطی تغییر می کند به صورت سازنده و سازگارانه زندگی می کنند و ممکن است با مشکلات مواجه شوند (راجرز، 1961).