روانشناسی هاشملو

جریانی که در آن سعی می شود ابعاد مختلف شخصیت و ساخت روان و چگونگی ایفای نقش آنها در روابط متقابل مورد بررسی قرار گیرد و مشکلات و نارساییهای رفتارهای متقابل شناسایی و اصلاح شوند، فرایند درمان نامیده می شود.

این شیوه درمانی درصدد است تا برای سوالاتی چون:"فکر چگونه کار می کند؟ چرا انسان چیزهایی را مرتکب می شوند؟ چرا بعضی پاسخها و واکنش ها را بروز می دهند؟ چگونه می توانیم مانع اعمالی بشویم که نمی خواهیم انجامشان دهیم؟" پاسخی پیدا کند. وقتی که مراجعی مشکل خود را با مشاور در میان میی گذارد و آن را تشریح می کند، یک محاوره بین آ ها صورت می گیرد.

نظریه تحلیل ارتباط محاوره ای سعی می کند توجه خود را به گفتگوها معطوف دارد  چگونگی هماهنگی و تضاد طرحهای محرک و پاسخ را تحلیل کند، تعاملها و ارتباطات متقاطع و همین طور حالات طرد و آلودگی را در طرح شخصیت و رفتار فرد شناسایی کند و موجبات ایجاد و تقویت روابط مکمل را فراهم آورد و ، از این طریق، مراجع را در روشن سازی مشکل خویش و تغییر آن یاری دهد(هریس،1973)

برای انجام تحلیل ارتباط محاوره ای و نیل به هدفهای سلامت روانی، در اولین جلسه، قرار دادی بین مشاور و مراجع تنظیم می شود که بر مبنای آن از مراجع خواسته می شود تا هدفها و مقاصدش را از شرکت در جریان درمان مشخص کند. در تهیه و تنظیم قرارداد، هدفها باید عملا و دقیقا تعریف و توصیف شوند و مراجع فکر و منظور خود را به صورت هدفهای رفتاری تبیین کند.

تعیین قرارداد در جریان درمان دو فایده دارد.اول آنکه اعمال و فهالیتهایی را که باید انجام گیرند دقیقا معین و مشخص می کند، دوم آنکه خاتمه بخشیدن به جریان روان درمانی را به طور عینی و مشخص تعیین می کند.