مکانیسم پناه به بیماری
شخص ناکام و پریشان در پناه بیماری از درد ناکامی و احیاناً از وظایف و قیودی که دارد آزاد می شود یا نقشه ای را که مخالف است بر هم می زند و طرحی به مراد دل خود می ریزد.
همانطور که در حالات غیر افراطی مشاهده می کنیم وقتی فردی دچار اضطراب یا هیجان می شود چشمانش باز و بسته شده ، عضلات صورتش چروک بر می دارد و گاهی دست و پایش دچار لرزش می گردد. قلبش تندتر کار کرده و راه رفتن حتی نفس کشیدنش دچار اختلال می شود. همچنین دیده شده است که بعد از هیجانات درونی ، دل دردهای شدید عارض می شود و پزشکان عقیده دارند که ابتلای زخم معده نیز، در اثر تحریکات عصبی است و از این رو به بیماران توصیه می کنند که از عصبانی شدن خودداری کنند زیرا وقتی دستگاه پاراسمپاتیک فعالیت معده را تحریک نماید، زخم دهان باز کرده و مقداری خون تراوش می کند که به وخامت آن کمک می نماید.
اضطراب و تنش مداوم در نظم غده ی تیروئید اختلالاتی ایجاد می کند و ترس که یک حالت انفعالی روانی است باعث بروز بیماری اسهال می گردد به این ترتیب ناراحتی های روانی و عاطفی موجب بروز بیماری های روانی تنی یا بیماری های عصبی فونکسوئل می شود پژوهشهای فراوان نشان داده است که بسیاری از مبتلایان به آستما، فشار خون، زخم معده و نظایر ان ، دارای شخصیت های نگران، رشد نکرده و غیر مستقل ومتکی به غیر هستند که درگیر و دار مشکلات، دارای اعتماد به نفس کافی نیستند و با پناه بردن به بیماری، نا آگاهانه به دفاع از خویشتن می پردازند.(کاپلان و سادوک، 1375)
هر آنچه از روانشناسی می خواهید را در این وبلاگ بجویید .