روانشناسی هاشملو

توجه دیگران را به خود جلب نمودن از بدوی ترنی مکانیسم های دفاعی به شمار می رود و به همین دلیل نیزدر میان کودکان ونوجوانان رواج بیشتری دارد. از آنجه که ادامه ی حیات کودک به اراده و حمایت اعضای بزرگ خانواده ی او بستگی دارد مکانیسم جلب توجه در سازگاری او نقش مهمی ایفا می کند.

گریه و زاری اولین مکانیسم جلب توجه در کودک نوزاد است. کودک با گریه و زاری چیزهایی را که لازم دارد معمولاً به دست می آورد بعدها به تدریج می آموزد که جز گریه کردن با رفتارهای دیگری نیز می تواند توجه دیگران را به خود جلب کند. از جمله : صدا زدن، سوال کردن ، حرکات عجیب انجام دادن و....

نوجوانان و بزرگسالان از تکیه بر این مکانیسم سازگاری مبرا نیستند، مکانیسم جلب توجه به ویژه در رفتار کسانی که از تنهایی و بی اعتنایی دیگران آزرده و رنجور می شوند کاملاً مشهود است. طرز لباس  و آرایش و صحبت خانمها و آقایان و حرکات و اطوار آنان قالباً از انگیزه جلب توجه و همبستگی و گریز از احساس تنهایی و تحقیر نشأت می گیرد.

شلوغ کردن سر کلاس سوال پیچ کردن معلم، شوخی کردن در میان جمع نیز از همین رفتارها است. یکی از مکانیسم هایی که در عین ناکامی و عدم موفقیت به کار می بریم همین لاف وگزاف است که شخص از خود مرتب تعریف می کند و کارهایی را که دلش می خواسته انجام بدهد و موفقیت هایی را که آرزو داشته به دست آورده شده می پندارد و به خود نسبت می دهد یا به جای موفقیت های که به دست نیامده و کارهای مهم انجام  نشده ، خود را به این قانع می کند که مدام از کارهایی که انجام داده صحبت کند و آنها را هر اندازه ناچیز باشد بزرگ جلوه دهد.(شفر، 1370)

این گونه افراد چنان گول لاف و گزاف خود را می خورند و خود را با دروغ راضی و خوشنود می کنند که فرصت هر گونه سعی و موفقیتی از دستشان می رود، اما اگر از خود تعریف کردن و لاف زدن، گوینده را چندی از رنج عدم موفقیت و طرف توجه نبودن آسوده می کند و موقتاً شنوندگان را فریب می دهد ولی درد اصلی را دوا نخواهد کرد (احمد وند، 1368)