نقاشی، یکی از فعالیت‌های پیچیده کودکان بوده و تا اندازه‌ای نمایشگر ادراکات و احساسات آن‌ می‌باشد. از دیدگاه پیاژه، نقاشی چیزی در حد فاصل بازی و تصویر ذهنی است که کودک به واسطه آن دنیای واقعی خود را بازنمایی می‌کند.

نقاشی کودک یک پیام است و به کمک آن، چیزی را که نمی‌تواند به لفظ درآورد به ما انتقال می‌دهد. کودک همه مسائل زندگی خود را به واسطه نقاشی به تجربه درمی‌آورد. خطوط ترسیمی، انعکاسی از دنیای هیجانی او هستند و نقاشی به تنهایی به منزله جهانی است که به موازات افزایش هشیاری و دگرگونی‌های کودک، متحول می‌گردد.

مراحل تحول نقاشی

از حدود یازده ماهگی، کودک بدون آن‌که قصد خاصی داشته باشد، لکه‌ها و خطوطی را در فضای اطراف خود پدید می‌آورد. در این وهله لذت حرکت است که کودک را هدایت می‌کند.

ـ در حدود 18 ماهگی اغلب کودکان به ترسیم خطوط انحناداری که از مرکز شروع شده، می‌پردازند؛ این خطوط که کم ‌و بیش بصورت مارپیچ و حلزونی هستند، بدون برداشتن دست از روی کاغذ به تصویر کشیده می‌شوند. آن ‌چه کودک را در این وهله مجذوب می‌کند، نتیجه عمل نیست؛ بلکه فعالیت به خودی خود است. تدریجا عمل وی بصورت ارادی در‌آمده و به مرحله جدیدی از هشیاری دست می‌یابد.

ـ پس از دومین سال زندگی، خطوطی که از لحاظ حرکتی مهار شده‌اند جانشین خط‌خطی کردن‌ها می‌‌شوند.

ـ در حدود 5/2 سالگی می‌توان شاهد ترسیم خطوط افقی، عمودی، نقطه‌چین و دایره بود.

ـ در حدود 3 سالگی، کودکان سراسر جهان به ترسیم آدمکی می‌پردازند که از یک دایره مرکزی و چند خط متصل به آن تشکیل شده است. کودک خردسال توانایی متمایز کردن بخش‌های مختلف اندام خود را ندارد.

ـ در خلال سومین سال زندگی است که نخستین خطوط تقلیدی، متجلی می‌شوند. تجسم عینی در همین زمان در کودک پدیدار می‌شود. یعنی شباهت بین خطوط خود و اشیای واقعی را درمی‌یابد و به آن‌ چه که به تصویر کشیده، معنی می‌دهد و آن را نام‌گذاری می‌کند. تجربه‌های مهارگری و اکتشاف کودک را برای مرحله بعد، یعنی ترسیم "آدمک وزغ گونه" آماده می‌سازند.

ـ در 4 سالگی کودک، غالبا نیاز دارد که نقاشی خود را شفاها نیز شرح دهد. در این مرحله نقاشی کودک معمولا فاقد جزییات است و آن ‌چه برای او اهمیت دارد بزرگتر ترسیم می‌کند.

ـ از 5 سالگی به بعد است که تقریبا همه کودکان می‌توانند به ترسیم یک درخت، یک آدم یا یک خانه، بصورت یک مجموعه ساخت‌یافته، مبادرت کنند. کودک از این سن، بدون الگوبرداری از واقعیت به ترسیم آن‌ چه از اشیا می‌داند و به نظرش مهم و ضروری است می‌پردازد.

از آغاز این مرحله تا حدود سن 11،12 سالگی، فقط گام‌هایی در راه بهبود بخشیدن به این روش برداشته می‌شود، و پس از آن کودک به سوی یک پویایی که خاص اوست و در کودکان مختلف متغیر است، تحول می‌یابد.

بطور خلاصه نقاشی کودک دارای مراحل زیر است

1. حرکات عضلانی و اثرگذاری بر کاغذ یا زمین، که ممکن است بصورت خط، نقطه، و یا ایجاد لکه باشد.

2. خط کشیدن بدون نظم و کنترل(ابتدا افقی و بعد عمودی می‌شود).

3. طرح‌ریزی(واقع‌گرایی و کامل‌کردنی).

4. شکل‌سازی یا تصویرسازی(احساسی و عقلانی).

مراحل نقاشی درمانی

 

نخستین مراحل نقّاشی کودکان خط خطی کردن: اوّلین علائمی که بر روی کاغذ رسم می کند، بیشتر بر اثر ضربه زدن مداد بر روی کاغذ به وجود می آید. گاهی این ضربات آن چنان مهم است که باعث پاره شدن کاغذ می شود.

بنا به تحقیق لون و فلد برتین کودک مدّتی معمولاً شش ماه پس از شروع به خط نگاری ،رابطه ای رابین حرکات دست خود و آثار و علائمی که پدید می آورد کشف می کند او به مفهوم علل ومعلول پی می برد .

در این مرحله کودک حرکات دستش را تغییر می دهد ومی تواند خطوط عمودی وافقی یا مدور ترسیم کند. خط خطی کردن بی نظم و نا مفهوم برای کودک نوعی بازی است که از آن لذّت می برد و در سنین دو تا سه سالگی برای شکل هایی که می کشد اسم می گذارد. این بدان معنی است که او می خواهد با محیط اطراف خود ارتباط مفهومی پیدا کند (صرافان 1387، 144).

مراحل تکامل خط خطی کردن:

کودکان معمولاً در یک سالگی مداد به دست می گیرند ولی به جای خط کشیدن بیشتر با مدادی روی کاغذ می کوبند در 18 تا 20 سالگی به طور کامل موفق به خط کشیدن می شوند. خط های افقی قبل از خطوط عمودی ظاهر می شوند. در دو سالگی خطوط دایره ای ویا زاویه دار ظاهر می شوند.

در سن دو سال ونیمه قدرت عضلانی کودک بیشتر می شود.وهنگام که خطی را رسم می کند،با چشم نیز مراقب آن تا آن خط از محدوده تعیین شده خارج نگردد.

بنا به پژوهش ژزل کودک در این سن قادر است در یک قسمت کاغذ موضوعی را نقّاشی وقسمت دیگر را اختصاص به مطلب دیگری بدهد و یا با در نظر گرفتن مرکز کاغذ نقّاشی متعادلی ترسیم می کند. در سه سالگی خط نگاری کودک برای لذّت بردن نیست بلکه مایل است احساسات درونی خود رادر ارتباط با تجربه-های زندگی کوتاه مدّتش به دست آورده بیان کند .

بنا به نظریه الشوکر و هاتویک کودک در سه سالگی خطوط عمودی را بیش از خطوط افقی ترسیم می کند به گفته همین پژوهشگران خطوط عمودی بیانگر اظهار وجود کودک است. توسعه آن نشان می دهد که کودک از وجود خودش آگاه است (صرافان 1387، 142).

از هیجده ماهگی تا دو سال و نیمگی: کودکان معمولاً کشیدن علائمی بر صفحه کاغذ را از حدود هیجده ماهگی به بعدآغاز می‌کنند. از دیدگاه بیشتر پژوهشگران، این خط‌خطی کردن‌ها حرکاتی بی‌هدف و ناهماهنگ نیست، بلکه نشان‌دهنده آگاهی نسبت به الگو وافزایش هماهنگی چشم به دست است. بنا به گزارش کلوک ،کودکان برای رسیدن به درجه‌ای از توازن بصری است که به خط خطی کردن کاغذ می‌پردازند و یا یک خط را بالا خطی که قبلاً کشیده‌اند می‌کشند .

موریس (1967) گزارش از الگوهای مشابه نقاشی توسط شمپانزه‌ها وهم برای کودکان کاملاً جذاب است. لوکه و هم پیاژه (1927،1913) این خط کشید‌ن‌های اوّلیه را صرفاً بازی و تمرین می‌دانستند.

که نقاشی دختر خود را وسیعاً بررسی کرده بود، این مرحله را تحت عنوان «واقعگرایی تصادفی» مشخص می‌کند. کودکان عموماً پس از اتمام کار به تفسیر نقاشی خود می‌پردازند.

آرنهایم (1956)خاطرنشان کرد که نخستین شکل بسته‌ای که توسط کودکان کشیده می‌شود «دایره اوّلیه »تقریباً می‌تواند جایگزین کلیه اشیاء موجود در محیط کودک باشد آرمانهایم ادعا می‌کند که دایره ساده‌ترین طرح بصری برای کودکان خردسال است (مخبر 1370، 142).

نقاشی و فرافکنی

نقاشی به منزله فرافکنی ناهشیار، از آغاز قرن حاضر با هدف شناخت شخصیت و حل مشکلات روانی کودکان، بکار گرفته شده است. همه پرسش‌های پنهان، شادی‌ها، اضطراب‌ها، عشق‌ها و ترس‌های کودک در نقّاشی بازیافته می‌شوند. کودک الفاظی را برای بیان احساسات خود در اختیار ندارد و نقاشی از راه رمزهایی مانند: خورشید، آب، درخت یا خانه بدون هیچ قید و بندی به جای او سخن می‌گوید. درخت، خانه یا آدمک هر یک به منزله تجسم رمزی و ناهشیار شخصیت کودک هستند. نقاشی‌های کودک به ما نشان می‌دهد که وی خود را چگونه می‌بیند، چگونه متحول می‌گردد و چگونه با جهان پیرامون خویش مرتبط می‌شود.

گرچه تجزیه و تحلیل نقاشی و ترسیمات از نظر بالینی حایز اهمیّت است، ولی ارتباط بین نقاشی و شخصیت هنوز کاملا روشن نشده است؛ ولی

امروزه نقاشی به خاطر جایگاه خاصی که در هنرهای تجسمی پیدا کرده است، دارای شان و منزلت خاصی است و کودکان به شیوه‌های متفاوت نقاشی می‌کنند و این نقاشی در تشکیل شخصیت و روان کودک اهمیت بسزایی دارد.