روابط والد - كودك در سه گروه ايمن ، اجتنابي و اضطرابي دوسوگرا طبقه بندي شد.

سبک دلبستگی ایمن ؛ این کودکان مراقبتکنندگان خود را تکیه گاه امنی می دانند. افراد داراي این سبک دلبستگی تصور مثبتی از مادر خود دارند، عزت نفس
و اعتماد به نفس بالایی دارند و نقاط ضعف و قوت خود را نیز می شناسند.

سبک دلبستگی ناایمن : کودکان نسبت به والدین خود بی اعتنا هستند و واکنش آنها بصورتی است که بود و نبود والدین یا مراقبت کننده ها برایشان اهمیتی ندارد.

سبک دلبستگی دوسوگرا ؛ این کودکان هنگامی که مادرشان از آنها جدا می شود بسیار مضطرب می شوند و زمانی که مادرش برمی گردد واکنش بی میلی از خود نشان می دهند

كودكاني كه در گروه ايمن دسته بندي شدند، بعد از پريشان شدن به سرعت براي رسيدن به آرامش پيش مادر برگشتند، سریع تر به آرامش رسيدند، سریع تر و كاملتر فعالیت ها ي خود را از سر گرفتند. كودكاني كه در گروه دوسوگراي اضطرابي دسته بندي شدند، واكنشهاي آميخته اي به حضور مادر داشتند، از حضور مادر به آرامش نرسيدند و فعالیت هاي خود را از سر نگرفتند. در نهايت گروه با دلبستگي اجتنابي مادر خود را ناديده گرفتند، به انزوا و گوشه گيري پرداختند و شروع به انجام فعاليت هايي براي دور شدن از پريشاني كردند (رولز و سيمپسون ، 2004 ).

پرسشنامه سبک‌های دلبستگی سیمپسون (AAI)

این پرسشنامه توسط سیمپسون (۱۹۹۰) ساخته شده است و هدف آن رفع نقص سه بند معروف هازن و شیور بوده است.

این آزمون شامل ۱۰ جمله در مقیاس لیکرتی است که آزمودنی در پاسخ به هر سوال باید یکی از گزینه های طیف ۵ درجه‌ای (از کاملاً موافق تا کاملاً مخالف) را انتخاب کند. از این ۱۰ جمله، ۴ جمله برای ارزیابی سبک دلبستگی ایمن،  ۳ جمله برای ارزیابی سبک دلبستگی اجتنابی و ۳ جمله برای ارزیابی سبک دلبستگی دوسوگرای اضطرابی می‌باشد.

سيمپسون به منظور بررسي روايي اين پرسشنامه از مقياس عشق رابين (1970؛ به نقل از سیمپسون، 1990) و مقياس وابستگي برشيد و في (1997) استفاده كرد. همبستگي بين مقياس عشق رابين با سبك دلبستگي ايمن، اجتنابي و دوسوگراي اضطرابي به ترتيب 22/0، 22/0- و 12/0- بود. همبستگي بين مقياس وابستگي برشيد و في با سبك دلبستگي ايمن، اجتنابي و دوسوگراي اضطرابي به ترتيب 26/0، 28/0 و 12/0- به دست آمد.