بر طبق نظریه شناختی، شکل گیری دلبستگی تا حدود زیادی به سطح شناختی کودکان وابسته است. قبل از ایجاد دلبستگی، کودک باید بتواند اشخاص آشنا را از غیر آشنا یا غریبه متمایز می سازد. او در عین حال باید به شکل گیری مفهوم پایداری شیء دست یافته باشد، چرا که در واقع مبنای رابطه با شخص که هر زمان از دیده پنهان شود وجود نداشته باشد دشوار است.

بنابراین شاید تصادفی نباشد که دلبستگی ها نخستین بار در سن 9-7 ماهگی ظاهر می شوند. دقیقاً زمانی که کودکان شروع به نشان دادن شواهد آشکار پایداری شیءمی کنند (بایوکام[1]، 2002).

باری لستر[2] و همکارانش  (1974) این فرضیه را با گرفتن آزمون پایداری شیء از کودکان 9 ماهه آزمون کردند. آنها دریافتند که 9 ماهه هایی که نمره پایداری شیء بالایی گرفتند از (زیر مرحله 4 یا بالا تر) تنها زمانی که از مادرانشان جدا شدند اعتراض کردند در حالی که 9 ماهه هایی که نمرات پایینی گرفتند (در زیر مرحله 3 یا پایین تر) از هر « اعتراض جدایی» شواهد کمی نشان دادند.

بنا براین به نظر می رسد که تنها کودکان 9 ماهه ی از لحاظ شناختی در سطح بالا، یک دلبستگی  اولیه (به مادرانشان) شکل دادند که این نشان دهنده ی این است که زمان این مرحله ی مهم عاطفی تا اندازه ای به سطح پایداری شیء کودک بستگی دارد ( به نقل از شافر، 2000).


[1]-Baucam

[2]- Barry Lester