همانطور که گفتیم تاب آوری ، یعنی مهارتها ، خصوصیت ها وتوان مندی هایی که فرد راقادر می سازد با سختی ها ، مشکلات و چالش ها سازگار شود وبر رویدادهای پراسترس غلبه کند. به عبارت دیگر ، تاب آوری ، زندگی کردن در دشواری وموفق بودن است (صرامی ، حمید – ۱۳۸۹).
حالا با توجه به اینکه تاب آوری مهارتها و خصوصیتهای فردی است ومی دانیم که مهارت ها عمدتاً اکتسابی بوده است و بعضی از خصوصیتها هم تحت تأثیر محیط ودیگر عوامل ، می تواند به وجود بیاید یا تقویت شود لذا تاب آوری هم با توجه به مطلب فوق شامل این موضوع می شود لذا می توان گفت با ایجاد عوامل ذیل این خصوصیت را درفرد افزایش داد و با توجه به اینکه اوّلین محیط اجتماعی که فرد در آن پا می گذارد خانواده است وشخص تا قبل از ورود به مدرسه تنها محیط عمده در ارتباط است وهمچنین بعد از آن هم همواره خانواده نقش اصلی را ایفا می کند پس یکی از عوامل مهم ایجاد این خصیصه خانواده می باشد ولذا مطالب ذیل هم بیشتر در حول و حوش خانواده می باشد امّا راههای افزایش تاب آوری :
1- برخورداری از پیوندهای مهربانانه خانواده و انسجام خانوادگی : به میزان محیط خانواده دارای آرامش بوده هماهنگی لازم بین والدین برقرار باشد وآنان به خوبی از فرزندان خود حمایت کند محیط خانه برای فرزندان دوست داشتنی تر شده بدین ترتیب شرایط برای پرورش فرزندان دارای عزت نفس ، خودکارآمد و تاب آور مهیا خواهد شد. بدیهی است که آشفتگی نابسامانی، درگیری ومجادله والدین با یکدیگر،سبب ایجاد استرس واضطراب در فرزندان می شود وخانه به مکان نامناسبی تبدیل می گردد (ضرامی ، حمید – ۱۳۸۹).
2- عامل دوم نوع دوستی می باشد : هرچه فرد در محیط نوع دوستانه قرار بگیرد وخود به کارهای نوع دوستانه بپردازد و روحیه نوع دوستی خود را تقویت کند به خصیصه تاب آوری بیشتر قایل می شود (ضرامی ، حمید – ۱۳۸۹).
3- داشتن امید برای رویارویی بامسائل ومشکلات : ایجاد حس امید،امیدوار بودن به آینده خود وهمچنین با امیدواری به استقبال مشکلات رفتن و ناکامی رابه شادکامی تغییر دادن انسان رابیشتربا حس پسندیده امید مجهز می کند واین کارباعث می شود شخص به راحتی سرش در مقابل مشکلات خم شود (ضرامی ، حمید – ۱۳۸۹).
4- داشتن برنامه برای امورات زندگی : داشتن برنامه و هدف برای زندگی باعث پیش بینی آینده و تعیین مسیر و مصمم بودن شخص در ادامه راه می شود و همچنین به علت برنامه ریزی از عدم موفقیتها کاسته واین امر حس تاب آوری رادرانسان افزایش می دهد (ضرامی ، حمید – ۱۳۸۹).
5- انعطاف پذیری در برابر مشکلات: اگر شخص در صورت مواجه شدن با حوادث ناگوار ومشکلات که در طول زندگی یک فرد می توان گفت اجتناب ناپذیر است بهم نریزد و انعطاف نشان دهد وتحمل وسازگاری نشان بدهد منعطف باشد باعث افزایش تاب آوری خودش می شود (ضرامی ، حمید – ۱۳۸۹).
6- توجه به معنویت : یک شخص هرچه بیشتر به مسائل معنوی به ویژه موضوعات دینی اهتمام ورزد از آرامش وتوکل بیشتری برخوردار ودر رویارویی ومواجهه با موقعیت های بحرانی وپیش بینی ناپذیر از نقطه ی اتکا بهتری بهره مند خواهد بود ، براین اساس ، فرزندان این دسته ازخانواده ها نیز دارای این ویژگی خواهد بود واین خصیصه خود باعث افزایش تاب آوری خواهد شد (ضرامی ، حمید – ۱۳۸۹).
7- تعیین سطوح انتظار به صورت شفاف : شخص باید متوجه انتظارات خود از جامعه و انتظارات جامعه از او باشد وبه صورت شفاف باخود برخورد کند و موقعیت خودش را بشناسد این امر باعث جلوگیری از تعارض ها وحفظ آرامش و برنامه ریزی بهترودرنتیجه افزایش تاب آوری خواهد بود. (ضرامی ، حمید – ۱۳۸۹) 
8- ابراز احساسات : هیچ گاه نباید به گونه ای رفتار کنیم که احساسات در درون ما انباشته شود. بلکه باید ضمن احترام به حقوق دیگران به روش معقول ، آرام و با اعتماد به نفس نسبت به ابراز احساسات خودمان بپردازیم (ضرامی ، حمید – ۱۳۸۹).