روانشناسی هاشملو

با توجه به محبوبيت و ارزش بازي و اسباب‏ بازي براي كودك، نقش آن در بهداشت رواني او بسيار مهم است. براي كودكي كه زمين، خانه، ماشين و بسياري از چيزهاي متعلق به بزرگ‏ترها را ندارد، اسباب‏ بازي بسيار مهم و ارزش‏مند است و مي‏تواند بر سلامت رواني وي بسيار مؤثر باشد.

تحقيقات تجربي نيز نشان داده است كه بازي و ورزش، افزون بر اين‏كه ابزار ارزش‏مندي براي رشد و سلامتي جسماني است، رابطه نزديكي با سلامتي رواني و به ويژه پيش‏گيري از بروز ناهنجاري‏ هاي رواني دارد.

بازي و استفاده از اسباب‏بازي، اعتماد به نفس كودك را افزايش مي‏ دهد؛ از اضطراب مي ‏كاهد و عزت نفس و خودپندارنده مثبت را تقويت مي‏ كند.

بازي، سبب اجتماعي شدن، ايجاد استقلال، آموزش مهارت‏هاي ارتباطي، استحكام روابط خانوادگي و سهولت در دوست ‏يابي مي ‏شود.

كودك از طريق بازي با ديگر كودكان و با استفاده از اسباب‏ بازي‏اش، تنهايي خود را به صورت مطلوبي از بين مي‏برد. افزون براين، در بازي، انرژي اضافي خود را تخليه مي‏كند و نيروي تازه مي‏گيرد.

بازي، باعث رشد عناصر و مؤلفه ‏هاي شخصيت مي ‏شود و الگوهاي رفتاري، سيستم شناختي و كليّت عاطفي شخصيت در فرايند بازي و استفاده از اسباب ‏بازي پايه ‏ريزي مي‏ شود.

بنابراين، بازي و استفاده از اسباب‏ بازي با توجه به كاركردهاي مختلفي كه دارد و مورد علاقه بيش از اندازه كودك است، مي‏تواند نقش ممتاز و منحصر به فردي در بهداشت رواني او داشته باشد.

كودكي را تصور كنيد كه اسباب‏ بازي مورد علاقه ‏اش را در اختيار دارد و با هم‏بازي ‏هايش ساعت‏ ها درد دل مي ‏كند. سپس كودك ديگري را در نظر بگيريد كه تنهاست و فرصت و امكانات بازي كردن را ندارد. حال قضاوت كنيد! كدام يك از اين دو كودك، از بهداشت رواني بيشتر برخوردارند؟ به طور حتم آن كودكي كه زمينه و امكانات بازي دارد و مي‏ تواند با خيال راحت با اسباب‏ بازي‏اش بازي كند، بهداشت رواني بهتري دارد.