باتوجه به کارکردهای مختلف بازی در امر آموزش، این ضرورت احساس می شود که به کودکان ، بازی آموزش داده شود. هنگامی که راه صحیح یا جدید استفاده از وسیله ای را به کودک می آموزیم، موضوع و مسیر داستانی را به کودک پیشنهاد می کنیم، درواقع زمینه ی رشد و خلاقیت او را فراهم می کنیم . باتوجه به این که بهترین و مؤثرترین راه آموزش کودکان، آن است که آن ها به میزان رشد شخصیتی و ذهنی شان آموزش داده شوند . کودکان در حد سنّی خود آماده یادگیری هستند . قسمتی از رشد ذهنی کودک شناختن و تشخیص دادن است . پدران ، مادران و مربیان باید فعالیت های مناسبی انتخاب کنند که موردعلاقه ی کودک باشد . این راه موفق ترین راه آموزشی است . آموزش کودک باانتخاب فعالیت مناسب و در وقت مناسب امکان پذیر است؛ مثلاً زمانی که کودک مشغول بازی است می توانید با واردشدن به بازی او به آن جنبه ی آموزشی بدهید و مانند دوست خوبی به او کمک کنید تا کاری را که شروع کرده به انجام برساند . بازی طبیعی ترین وسیله ی آموزش برای کودکان است .

طبیعت، بهترین وسایل آموزشی را در اختیار دارد. کودک دوست دارد لمس کند ، بوکند ، بچشد ، ببیند ، بشنود ، تقلید کند ، بپرسد ، حرف بزند. با این وصف بهتر است کودکان جملات و کلمات را از راه طبیعی به ویژه از طریق بازی های کودکانه بیاموزند.

باید کودکان را به طریق آموزش غیرمستقیم راهنمایی کرد به خصوص در منزل، تا حس کنجکاوی و انگیزه ی یادگیری خود را از دست ندهند؛ زیرا با این احساس، کودکان در واقع یاد می گیرند که یاد نگیرند و این عادت مشکلات بزرگی را در آینده پیش می آورد.