روانشناسی هاشملو

در دسته‌بندی پذیرفته شده هوش کاندوس وبرا ، چهار نوع هوش در نظر گرفته شده است. براساس این نظریه انسان از چند نوع هوش به صورت همزمان برخوردار است. این دسته‌بندی با هوش جسمی که شامل آگاهی جسمی و نحوه استفاده ماهرانه از آن است، آغاز می شود. هوش بعدی هوش منطقی یا عقلانی است. هوش منطقی در حال حاضر بیش از سایر هوش ها در سیستم های آموزشی مورد توجه قرار می گیرد. پس از هوش منطقی یا عقلانی سطح دیگری است که به هوش هیجانی اختصاص دارد. آخرین لایه هوش معنوی است. هوش معنوی هدایت و معرفت درونی، حفظ تعادل فکری، آرامش درونی و بیرونی و عملکرد همراه با بصیرت، ملایمت و مهربانی را شامل می‌شود.

1- هوش جسمانی (PQ) ( Physical Intelligence, PI ) : این هوش مربوط به مهارت‌های انسان در بهره‌گیری از اندام‌های جسمی خود است. اولین و پایه‌ای ترین سطح هوش می‌باشد که بقای هر پدیده هوشمندی منوط به آن است.

2- هوش عقلانی (IQ) ( Intellectual Intelligence, II ) : این هوش مربوط به مهارت های منطقی و زبانشناسی ما است. در حال حاضر بیش از سایر هوش ها به عنوان ملاک موفقیت آموزشی محسوب می شود و مناسب حل مساله ریاضی و منطقی است.

3- هوش عاطفی یا هیجانی (EQ) ( Emotional Intelligence, EI ) : به افراد کمک می کند عواطف خود و دیگران را مدیریت کنند. این هوش در موفقیت حرفه ای و شخصی فرد بسیار موثر است و آنها را در برقراری ارتباط یاری می دهد و تا حدی از قابلیت پیشگویی نیز برخوردار است.

4- هوش معنوی (SQ) ( Spiritual Intelligence, SI ) : این هوش برخلاف هوش عقلانی که کامپیوترها هم از آن بهره مندند و نیز هوش عاطفی که در برخی از پستانداران رده بالا دیده می شود، خاص انسان است. زوهار و مارشال هوش معنوی را یک بعد جدید از هوش انسانی معرفی کردند و به نظر آنها هوشنهایی است و برای حل مسائل مفهومی و ارزشی استفاده می شود.