روانشناسی هاشملو

مسلماً یکی از برجسته ترین حالات مقابله ما با کسی که گریه می کند، این است که دلمان به حال وی می سوزد.
زنان در مقابله با مردان به خاطر داشتن احساسات قوی تر، بیشتر گریه می کنند. 
گریه کردن زنان همیشه به صورت ارادی نیست، بلکه عمدتاً گریه کردن یک عمل غیر ارادی است. 
زنان در بروز احساسات خود به دیگران اعتماد می کنند. گریه کردن نیز یک نوع تکیه به دیگران محسوب می شود.
گریه کردن در زنان به این علت زیاد تر است که غدد اشکی زن بالاتر و فعال تر از مرد است. به همین علت مردها به ندرت در امّاکن عمومی ودر مقابل جمع گریه می کنند.
از دیدگاه تکاملی و زیستی اگر یک مرد احساسات خود را بویژه در مقابل مردان نشان دهد، خود را در معرض خطربزرگی قرار داده است . چون مردان گریه کردن را نشانه ی ضعف فردی می دانند و معتقدند با این کار دیگران را تشویق کرده ایم که به ما حمله کنند.

اشک ریختن سه فایده ی مهم را به دنبال دارد :
1. سطح چشم را تمیز می کند.
2. مواد شیمیایی مضر را ازبدن خارج می کند و به عنوان نشانه ی اندوه، غم و بعضاً خوشحالی، در موقعیت های احساسی و پر استرس از چشم خارج می شوند.
3. گریه کردن به عنوان کاهش دهنده ی استرس و اضطراب محسوب می گردد ومواد سمی ( تاکسین ) که در اثر استرس بوجود آمده را از بدن خارج می کند . اشک ماده ای به نام اینورفین تولید می کند که، ماده ای طبیعی برای کاهش درد و استرس به حساب می آید .