مردها درحین صحبت با تلفن دوست ندارند با کس دیگری صحبت کنند، انرژی مردانه خواهان آن است که در یک لحظه بر روی یک موضوع متمرکز شود، در حالی که یک زن قادر است با تلفن صحبت کند، از سوختن شام جلوگیری کند، بچه اش را آرام کند، متوجه شود شوهرش به اوچه می گوید و ... هوشیاری منبسط او اجازه میدهد تامراقب چیزهای زیادی باشد .

- مرکز گویش زنان در دو نیم کره مغز قرار دارد و آنان برای صحبت کردن، هم زمان از دو نیم کره خود استفاده می کنند .
- مرکز گویش مردان فقط در نیم کره چپ مغز قرار دارد و نسبت به مرکز گویش زنان، کوچک تر است .
- دختران زودتر از پسران حرف زدن را شروع می کنند. تا 3 سالگی، 99 درصد صحبت، جامع است .

- پسران دیرتر از دختران حرف زدن را شروع می کنند. تا 4.5 سالگی، 99 درصد صحبت آنان جامع است .

- زنان در برقراری ارتباط، گوش دادن و فراگیری زبان، قوی تر از مردان عمل می کنند .
- مردان در ارتباط برقرار کردن، گوش دادن و فراگیری زبان، ضعیف تر از زنان عمل می کنند .
- برای بیشتر زنان، گفت و شنود و هم دلی وسیله ارتباط عاطفی و احساسی است و زن با زبانش می خواهد با همسرش ارتباط برقرار کند .
- برای بیشتر آقایان، گفت و گو وسیله ارتباط و تبادل اطلاعات به حساب می آید. مرد با بدنش می خواهد با همسرش ارتباط برقرار کند .

تفاوت های زنان ومردان از نظر شیوه های ارتباطی
زنان و مردان با وجودی که از کلمات مشابه استفاده می کنند ولی حرف یکدیگر را نمی فهمند. اغلب انسان شناسان معتقدند که چند تفاوت اساسی درشیوه ارتباطی میان زنان و مردان وجود دارد که به طور خلاصه به شرح زیر است :
- زنان برای بیان احساسات از انواع صفات عالی و مبالغه آمیز استفاده کرده و احساسات خود را غلیظ بیان می کنند. در واقع با احساس تر صحبت می کنند.
- تحقیقات نشان می دهند که زن ها و مردها از روش های متفاوتی برای نشان دادن گوش کردن خود استفاده می کنند. زن ها در حین گوش دادن بیشتر سر تکان می دهند و از کلماتی مانند آهان، بله و... استفاده می کنند و مقصودشان نیز از استفاده این کلمات این است که « دارم به حرف های شما گوش می دهم » ولی مردها کمتر این حرکات را انجام می دهند و بیشتر زمانی از این اصوات و کلمات استفاده می کنند که بخواهند توافق خود را اعلام نمایند.
- برخی پژوهش ها حاکی از این است که زنان بیشتر از مردان به گفت و گو در مورد جزئیات علاقه مند هستند و بیشتر از مردان درباره چگونگی احساس و عملکرد مردم صحبت می کنند . ولی برای مردها گفت و شنود در مورد مسائل کلی مثل سیاست، بازار، تاریخ ، کاربرد اشیاء مختلف و ورزش اهمیت بیشتری دارد. معمولاً زن ها وقتی در مورد مسئله ای یا رویدادی گزارش می دهند آن را با جزئیات تشریح می کنند، ولی مردها معمولاً خلاصه ای کوتاه و کلی را در مورد رویدادها ارائه می کنند.
- پژوهش ها نشان می دهد 18 درصد زنان و 40 درصد مردان به غیبت کردن می پردازند ( البته این آمار مال کشورهای غربی است ) . از طرف دیگر زنان بیشتر از مردان از کلمات و عباراتی که محتوای احساسی و عاطفی دارند استفاده می کنند و به طور کلی در سخن گفتن بر اساس آداب صحبت می کنند .
- غالباً زنان برای دلگرم کردن همسران خود از کلمات احساسی استفاده می کنند. ولی مردان چنین نیستند. خانم ممکن است احساس کند که چون همسرش هنگام صحبت کردن او، این الفاظ رابه کارنمی برد به او توجه نمی کند .
- زنان ممکن است با سکوت و یا شیوه های دیگر اعتراض کنند. شکایت و اعتراض برخی از زنان را می توان به این مسئله ارتباط دادکه شوهرانشان به حرف های آنها توجهی نمی کنند.
- الفاظی چون ما و تو در میان زنان بیشتر به چشم می خورد و این الفاظ را برای ایجاد حس یکی شدن به کار می برند و غالباً آنها از لحن مقتدرانه و خشن مردان خود رنج می برند و آن را دلیلی بر اثبات حاکمیت مردان تلقی می کنند .
- زنان معمولاً در مکالمات سؤالات بیشتری می پرسند. آنها سؤال کردن را راهی برای ادامه گفت و گو می دانند . در حالی که مردان پرسیدن را راهی برای کسب اطلاعات بیشتر می دانند . مردان کمتر دوست دارند سؤالات شخصی را مطرح کنند آنها فکر می کنند که اگر همسرم قرار است چیزی بگوید خواهد گفت . زنان نیز فکر می کنند اگر سؤال نکنند شوهرشان فکر می کنند آنها بی تفاوت هستند. مردان سؤالاتِ زیادی را نشان دهنده ی کنجکاوی بیجای سؤال کننده می دانند ؛ در حالی که زنان آن را بیانگر ارتباط قوی و صمیمی زوجین می دانند .
- مردان هرگاه به سخنان همسران خود گوش می کنند سعی دارند سریعاً راه حلی برای مشکلات مطرح شده پیدا کنند. اما در این مورد زنان موشکافی و پرداختن جزء به جزء حل مسئله را ترجیح می دهند. زنان مشکلات خودرا با زنان دیگر در میان می گذارند و از تجربیات یکدیگر هم استفاده می کنند .

- گلیگان در کتاب مشهورش به نام « صدایی متفاوت » می گوید مردان روابط خود با دیگران را بخشی از یک سلسله مراتب می بینند که در یک گروه قدرت و نفوذ بیشتری نسبت به دیگران دارند. برعکس، زنان در روابط خود با دیگران، خود را با شبکه ارتباطی مهمی پیوسته می بینند. آنها زندگی را وابسته به ارتباط و پیوند در قالب فعالیت های مراقبتی و دلبستگی، و نه قراردادهای توافقی می نگرند.
زوجین برای ارج نهادن به گفت وگوهای یکدیگر و همینطور استحکام روابط خود باید به مواردی
توجه کافی داشته باشند، این موارد عبارتند از :
1. سعی داشته باشید زبان شریک زندگی خود را بهتر متوجه شوید . اگر متوجه می شوید که پند های شما به همسرتان تنها باعث ناراحتی او می شود، راه حل مناسب دیگری پیدا کنید .
2. صحبت های همسرتان را قطع نکنید . هیچ گاه وسط حرف های همسرتان سخن نگویید، اگر از طرف همسرتان چنین اتفاقی افتاد سریع از این مسئله تعبیر منفی نکنید و فرض را بر این بگذارید این روش صحبت کردن اوست و یا این که اتفاقی بوده است .
3. از مطرح کردن سؤالات و پاسخ های نامناسب خودداری کنید . سؤالات خودرا به شکل ماهرانه بپرسید تا پاسخی درست دریافت دارید و از آن بهره ببرید. مطرح کردن پرسش هایی از موضوعات مناسب و جالب به مکالمه ی مفید و ادامه دار می انجامد .

4. از شیوه های عاطفی استفاده کنید . زیاد سخت گیر نباشید. هر کس حساسیتی دارد. توجه داشته باشید که هیچ زوجی به طور صد درصد متناسب با هم نیستند، شاید همین عدم تناسب صد درصد باعث جذب دو فرد به هم می شود. یاد بگیرید تفاوت های فردی یکدیگر را بپذیرید و از برخوردهای سخت و خشن خودداری کنید. توجه داشته باشید که تفاوت های شما ناشی از بی وفایی یا فقدان اعتماد و احترام متقابل نیست. تفاوت ها، خود عامل کشش است، نه نشانه ای از ناپسند بودن .
5. به هنگام گفت و گو با همسرتان ساکت و مبهوت نمانید . زمان صحبت کردن از طریق اشاره و حرکت دست و صورت یا با صدا و ... به همسر خود برسانید که نسبت به حرف هایش بی تفاوت نیستید. در این صورت همسرتان متوجه می شود که شما به حرف هایش گوش می دهید و برای شما مهم است .