تاريخ موقعيت سالمندان از قديم‌ترين ايام مورد بحث علماي پزشكي و زيست‌شناسي بوده است. بقراط حكيم يوناني سالمندي را حالتي ناشي از عدم تعادل جسم و روان مي‌پنداشت و 56 سالگي را آغاز آن مي‌دانست. او قديمي‌ترين پزشكي است كه در يادداشتهاي خود بر ادامه كار و پيشه سالمندان تاكيد دارد و معتقد است كه ادامه كار، انگيزه زندگي واميد را در اين گروه بوجود مي‌آورد.

جالينوس پزشك رومي نيز بر ادامه فعاليت‌هاي سالمندان تا پايان عمر تاكيد داشت. و به عنوان نمونه از پزشكي