عقدهٔ روانی ( Complex ) گروه یا مجموعه‌ای است از اندیشه‌ها و عقاید یا تکانه‌های مرتبط به هم، که دارای حالت هیجانی مشترکی هستند و تأثیر قوی و معمولاً ناهشیاری بر نگرش‌ها و رفتار بر جای می‌گذارند. اصطلاح "عقده" ، توسط کارل گوستاو یونگ ابداع شد تا محتوای ناهشیار شخصی را نشان بدهد. در باور عامه، عقده تقریباً دلالت بیمارگون خالص دارد و الزاماً با کاربرد آن در روان‌شناسی برابر نیست. عقده در روانشناسی به شکل و شیوه ای خاص و تکراری از تفکر و رفتار اشاره دارد. بنابراین تمامی اجزای روان ساختار عقده ای دارند.