كهن الگوي شهر پرديسي (the archetype of heaven utopia, or the archetype of utopia ) ، تصويري خيالي برگرفته از خاطرة ازلي انسان از بهشت است كه از رؤياهاي كودكانة انسان آغاز شده، به طور خودآگاهانه و ناخودآگاهانه در ترسيم الگوهايي انتزاعي از جهان آرماني موعود در مرزهاي افقهاي محسوس مادي و فرامادي مؤثر بوده است؛ كهن الگويي كه آرزوي تحقق جهاني با شرايط بهتر و آرماني، مهم ترين مضمون آن به شمار مي رود . انسان شناسان نمودهاي اين كهن الگو را در فرهنگهاي بشري در اشكالي چون بهشت زميني (heaven on earth, or earthly paradise ) ، آرمانشهر ( utopia ) ، باغ عدن ( the Garden of Eden ) ، جهاني موعود در آينده يا ابديت ( kingdom come ) ، جهان افسانه اي ( fictional universe ) يا خيالي ( Fantasy world ) يا موازي (parallel world ) و سرزمين پريان ( fairy land ) جستجو كرده اند .